Αισθητήρας πίεσης νερού

Ο αισθητήρας πίεσης νερού είναι ένα είδοςαισθητήρα πίεσηςΧρησιμοποιείται συνήθως στη βιομηχανική πρακτική. Χρησιμοποιείται ευρέως σε διάφορα περιβάλλοντα βιομηχανικού αυτοματισμού, συντηρητικότητα νερού και μηχανική υδροηλεκτρικής ενέργειας, εξοπλισμό μεταφοράς και κατασκευής, συστήματα αυτοματοποίησης παραγωγής, τεχνολογία αεροδιαστημικής, τεχνολογία πλοίων, αγωγούς μεταφοράς και άλλες περιοχές.

Ο αισθητήρας πίεσης του νερού είναι μια συσκευή ανίχνευσης που μπορεί να αισθανθεί τις μετρούμενες πληροφορίες και μπορεί να μετατρέψει τις ανιχνευμένες πληροφορίες σε ηλεκτρικά σήματα ή άλλες απαιτούμενες μορφές παραγωγής πληροφοριών σύμφωνα με ορισμένους κανόνες για την κάλυψη της μετάδοσης και της επεξεργασίας πληροφοριών. , αποθήκευση, προβολή, εγγραφή και απαιτήσεις ελέγχου. Είναι ο πρώτος σύνδεσμος για την πραγματοποίηση της αυτόματης ανίχνευσης και ελέγχου.

Πώς λειτουργεί ο αισθητήρας πίεσης νερού:

Ο πυρήνας του αισθητήρα πίεσης νερού είναι συνήθως κατασκευασμένος από διάχυτο πυρίτιο. Η αρχή της λειτουργίας είναι ότι η πίεση της μετρούμενης πίεσης του νερού δρα άμεσα στο διάφραγμα του αισθητήρα, προκαλώντας το διάφραγμα να παράγει ένα τυποποιημένο σήμα μικρο-μετατόπισης που αντιστοιχεί στην πίεση.

Το στατικό χαρακτηριστικό του αισθητήρα αναφέρεται στη σχέση μεταξύ της εξόδου του αισθητήρα και της εισόδου του σήματος στατικής εισόδου. Επειδή η είσοδος και η έξοδος είναι ανεξάρτητες από το χρόνο αυτή τη στιγμή, η σχέση μεταξύ τους, δηλαδή, τα στατικά χαρακτηριστικά του αισθητήρα μπορεί να είναι μια αλγεβρική εξίσωση χωρίς μεταβλητές χρόνου ή η είσοδος χρησιμοποιείται ως abscissa και η αντίστοιχη έξοδος είναι η χαρακτηριστική καμπύλη που αντλείται από την τεταγμένη. Οι κύριες παράμετροι που χαρακτηρίζουν τα στατικά χαρακτηριστικά του αισθητήρα είναι: η γραμμικότητα, η ευαισθησία, η υστέρηση, η επαναληψιμότητα, η μετατόπιση κ.λπ.

(1) Γραμμικότητα: αναφέρεται στο βαθμό στον οποίο η πραγματική καμπύλη σχέσης μεταξύ της εξόδου του αισθητήρα και της εισόδου αποκλίνει από την προσαρμοσμένη ευθεία γραμμή. Ορίζεται ως ο λόγος της μέγιστης τιμής απόκλισης μεταξύ της πραγματικής χαρακτηριστικής καμπύλης και της προσαρμοσμένης ευθείας γραμμής στην τιμή εξόδου πλήρους κλίμακας στην περιοχή πλήρους κλίμακας

(2) Ευαισθησία: Η ευαισθησία είναι ένας σημαντικός δείκτης των στατικών χαρακτηριστικών του αισθητήρα. Ορίζεται ως ο λόγος της αύξησης της ποσότητας εξόδου στην αντίστοιχη αύξηση της ποσότητας εισόδου που προκάλεσε την αύξηση. Η ευαισθησία υποδηλώνεται από το S.

(3) Υστερώση: Το φαινόμενο ότι οι χαρακτηριστικές καμπύλες εισόδου και εξόδου του αισθητήρα δεν αλληλεπικαλύπτονται κατά την αλλαγή της ποσότητας εισόδου από μικρό σε μεγάλο (θετικό εγκεφαλικό επεισόδιο) και η ποσότητα εισόδου από μεγάλη σε μικρή (αντίστροφη διαδρομή) γίνεται υστέρηση. Για το σήμα εισόδου του ίδιου μεγέθους, τα σήματα εξόδου προς τα εμπρός και αντίστροφης διαδρομής του αισθητήρα δεν είναι ίσα σε μέγεθος και αυτή η διαφορά ονομάζεται διαφορά υστέρησης.

(4) Επαναληψιμότητα: Η επαναληψιμότητα αναφέρεται στον βαθμό ασυνέπειας στη χαρακτηριστική καμπύλη που λαμβάνεται όταν η ποσότητα εισόδου του αισθητήρα αλλάζει συνεχώς για πολλές φορές προς την ίδια κατεύθυνση σε ολόκληρο το εύρος.

(5) Drift: Η μετατόπιση του αισθητήρα αναφέρεται στην αλλαγή της εξόδου του αισθητήρα με το χρόνο κάτω από την κατάσταση της σταθερής εισόδου και το δευτερεύον φαινόμενο ονομάζεται Drift. Υπάρχουν δύο λόγοι για το Drift: το ένα είναι οι δομικές παράμετροι του ίδιου του αισθητήρα. Το άλλο είναι το περιβάλλον περιβάλλον (όπως η θερμοκρασία, η υγρασία κ.λπ.).

Δυναμικά χαρακτηριστικά

Τα λεγόμενα δυναμικά χαρακτηριστικά αναφέρονται στα χαρακτηριστικά της εξόδου του αισθητήρα όταν αλλάζει η είσοδος. Στην πρακτική εργασία, τα δυναμικά χαρακτηριστικά του αισθητήρα συχνά αντιπροσωπεύονται από την ανταπόκρισή του σε ορισμένα τυπικά σήματα εισόδου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η απόκριση του αισθητήρα στο τυποποιημένο σήμα εισόδου είναι εύκολο να ληφθεί πειραματικά και υπάρχει μια ορισμένη σχέση μεταξύ της ανταπόκρισης του στο τυπικό σήμα εισόδου και της απόκρισης του σε οποιοδήποτε σήμα εισόδου και η τελευταία μπορεί συχνά να συναχθεί γνωρίζοντας το πρώτο. Τα πιο συχνά χρησιμοποιούμενα τυπικά σήματα εισόδου είναι το σήμα βημάτων και το ημιτονοειδές σήμα, έτσι ώστε τα δυναμικά χαρακτηριστικά του αισθητήρα εκφράζονται επίσης συνήθως από την απόκριση βημάτων και την απόκριση συχνότητας.